ถ้าใครเคยเห็นคุณป้าคนหนึ่ง ที่มีรูปลักษณ์ที่ผิดปกติ ด้วยมีก้อนเนื้อบริเวณใบหน้างอกยาวย้อยลงมาปิดตาจนมิด นั่งขายการบูรเป็นห่อๆอยู่แถวสีลมบ้าง คลองสานบ้าง ก็คงจะมีคำถามในใจว่า คุณป้าเค้าป่วยด้วยโรคอะไร แล้วลูกหลานไปไหน ทำไมปล่อยให้ป้า ออกมาหากินคนเดียวแบบนี้ วันนี้ได้คำตอบทั้งหมดค่ะ เพราะ ทีมข่าวไบร์ทนิวส์ ตามไปจนถึงที่พักของคุณป้าคนนี้เลย
คนในย่านสีลมแถวซอยละลายทรัพย์ จะได้ยินเสียงร้องขายการบูร ของป้าเวียง บุญมี ทุกวันอังคาร- ศุกร์ ส่วนในเสาร์ ป้าจะย้ายไปขายอยู่แถวๆบริเวณวัดแขก และจะมาแถวคลองสานในวันจันทร์การบูรห่อละ 10 บาท อาจถูกซื้อด้วยความเห็นใจ มากกว่าต้องการจะนำไปใช้จริงจัง
ป้ายอมรับว่า ความเห็นใจในรูปลักษณ์ที่ผิดปกติจากอาการในกลุ่มโรคเท้าแสนปม ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ทำให้ป้าขายของได้ง่าย แต่ความจริงอย่างหนึ่งที่ป้าอยากบอกก็คือ ป้าไม่ได้ขอเงินใครฟรีๆ แต่หากจะมีใครให้มากกว่าราคาของที่ขาย นั่นก็เป็นเรื่องของน้ำใจ
ก้อนเนื้อที่ย้อยลงมาปิดตาไม่สามารถตัดออกออกได้เพราะหมอบอกว่ามีทั้งเส้นเลือดเส้นประสาท จนในที่สุดมันก็ปิดตาป้าจนมองไม่เห็นไปอย่างถาวร ป้าจึงไม่สามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้
ช่วงเวลาบ่ายเมื่อผู้คนเริ่มซา ลูกสาวของป้าจะขี่มอเตอร์ไซค์มารับกลับห้องเช่าเล็กๆ ในย่านเจริญนคร
ในห้องเช่าเดือนละพันห้านี้ มีกันอยู่ 3 ชีวิต คือป้า ลูกสาว และหลาน
หลังจากสามีที่อยู่ด้วยกันมาจากตาย ป้า ลูกสาว และหลานก็อพยพจากสุรินทร์มาหากินในกรุงเทพ
ลูกสาวของป้า ตอบข้อสงสัยของเราที่ถามว่า ทำไมจึงปล่อยให้แม่ที่มีสภาพร่างกายไม่ปกติต้องออกไปนั่งขายของอยู่ข้างทาง
“ถ้าหนูทำงาน หนูต้องห่างยาย หนูเคยทำงานนะ ไม่ใช่ว่าหนูไม่เคยทำงาน ถ้าเราทำงานก็ได้เดือนละ 9000 คุณยายก็อยู่ต่างหาก ก็อยู่คนละที่”
ยอมรับในโชคชะตา แต่กล้าหาญที่จะต่อสู้ชีวิต และไม่คิดงอมืองอเท้าขอใคร แต่ถ้าใครจะเห็นอกเห็นใจก็แค่ช่วยอุดหนุน นี่คือคำพูดจากใจของป้าเวียง
